Znaczenie miejsca. Koji Kamoji – to zeszłoroczna wystawa Kojiego Kamojiego w Muzeum Nadwiślańskim w Kazimierzu Dolnym.
Oglądaliśmy wówczas prace, na których umieszczono proste elementy: deska, otwór, metalowy pręt, kamyki.
Koji Kamoji mówił o swojej drodze artystycznej, poszukiwaniu miejsca w świecie jako artysty, człowieka i o żywiole: powietrzu, jego odczuwaniu.
Pierwsza wystawa Kamojego, którą widziałam w Zachęcie w Warszawie kilka lat wcześniej. Zapamiętałam instalację falujących cieniutkich bibułek, które właśnie skojarzyły mi się z powietrzem, wiatrem i głębokim oddechem.
Koji mówił o tym, że wielokrotnie przemyśliwuje, jak ustawić kamyki na desce, jak sam mówi, przyklejone kamyczki to ślady trafionego miejsca.
Dziura w obrazie – artysta robi ją za pomocą dłuta na drewnianych sklejkach. Jak napisał w katalogu do wystawy w Kazimierzu Dolnym: „W latach 60., czyli ponad 50 lat temu robiłem też dziurawe obrazy (obrazy pruszkowskie), ale obecne dziury mają innym klimat. Można by powiedzieć – klimat bezosobowy, obojętny jak księżyc albo czarna dziura, która wszystko wciąga. Robienie dziury dało mi poczucie wyzwolenia.”
Gdy patrzyliśmy na tekturowe wizytówki przymocowane do długich nitek, zwieńczonych kamykiem, który je obciążał – jak opowiadał artysta – każda wizytówka, to konkretna osoba, z jej emocjami, całym „ja”, bytem.
Kamyczek to byt albo ciężar bytu, mający swoje znaczenie, a nie trud życia, dziura – to wolność, a powiew – oddech, życie.
Te proste elementy układają historie, poszukiwanie właściwego miejsca.
Prace Kojiego Kamojego oraz Jacka Sempolińskiego można obejrzeć jeszcze tylko przez kilka dni, do 11 lutego 2023 roku w Galerii Monopol w Warszawie, ul. Marszłkowska 34/50.
Korzystałam z katalogu wystawy Znaczenie miejsca. Koji Kamoji, Muzeum Nadwiślańskie w Kazimierzu Dolnym, 2020, pod redakcją Doroty Seweryn-Puchalskiej, wystawa październik 2020 – marzec 2021.